çevirmək — f. 1. İstiqaməti dəyişdirmək, başqa tərəfə yönəltmək. Dalını çevirmək. Üzünü bizə çevir. – Yaşar tüfəngi çəpişə sarı çevirib, nişan almağı təcrübə etdi. M. Rz.. 2. Bir şeyin vəziyyətini, yerini dəyişmək; döndərmək. Mən . . başladım malları… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çevirtmək — «Çevirmək»dən icb … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üz — is. 1. İnsan başının qabaq hissəsi; surət, sifət, çöhrə, sima. Üzünün ifadəsi. Qəşəng üz. – Mərcan bəy diqqətlə Kərbəlayı Qubadın üzünə baxır. Ü. H.. <Qızın> yumru, gözəl üzü və yanaqları açıq sərin havada qızarmışdı. M. İ.. // Heyvan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dal — 1. is. 1. Bədənin boyundan tutmuş omba sümüyünə qədər olan arxa hissəsi; kürək. Küçə ilə bir hambal, bir tay dalında keçir. C. M.. // Heyvanların bədənlərinin yuxarı hissəsi, beli. Qatırın dalına yük yükləmək. Atın dalına minmək. 2. Əks tərəf,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
döndərmək — f. 1. İstiqamətini yana və ya geriyə, yaxud başqa tərəfə yönəltmək. <Rüstəm> yavaşca öküzün boynuna vurub həyətə döndərdi. S. R.. . . Şirəhməd gördü ki, maşını döndərməyə yer qalmamışdır. H. Seyidbəyli. 2. Əvvəlki vəziyyətinin əksinə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yön — is. 1. Üz, üz tərəf, ön tərəf. Oturubdurub yönü oyana; Durub durub yeriməyin nədəndir? M. P. V.. Gah yönümü çevirirəm Şirvana; Gah üz tutub Gürcüstana, ağlaram. Molla Cümə. Gülsənəm arvad yönünü oğluna tərəf çevirmədən cavab verdi və aşağı əyilib … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
arxa — is. 1. İnsanın, heyvanın dalı, kürəyi, beli. Arxasına yükləmək. Arxasını çevirmək. Arxası üstə yerə gəlmək. – Qız arxası üstə uzanıb kitab oxuyurdu. N. N.. Tutulanların ikisinin arxasında iri şələ vardı. Ə. Vəl.. Arxa çevirmək – dal çevirmək, üz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tərci’ — ə. geri çevirmə; döndərmə; tərcümə etmə, çevirmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ətf — ə. 1) əymə, çevirmə, meyil; 2) yönəltmə, birinin sözünü və ya işini başqasının boynuna qoyma. Ətfi nəzər nəzərini çevirmə; ətfi nikah nikah kəsmə, kəbin kəsmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dabbağ — is. <ər.> Heyvan dərilərini aşılama vasitəsilə gönə və meşinə çevirmək sənəti ilə məşğul olan usta. Dabbağ sevdiyi dərini yerdən yerə vurar. (Ata. sözü). Dabbağ etmək – dərini aşılama vasitəsilə gön və ya meşinə çevirmək. ◊ Dabbağda gönünə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hərləmək — f. 1. Dairəvi şəkildə hərəkət etdirmək; fırlatmaq, dolandırmaq, hərləndirmək, aylandırmaq. Çarxı hərləmək. – Gözləri sevinclə gülən bir qız və oğlan çiyin ciyinə verərək qüvvətli əllərilə böyük bir təkəri hərləyir. M. İ.. Cavan fəhlə cəld bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
